Lewiatan: Siedmiogodzinny czas pracy zaszkodzi niepełnosprawnym

Trybunał Konstytucyjny zakwestionował uzależnianie stosowania skróconej normy czasu pracy osoby niepełnosprawnej od zaświadczenia lekarskiego wskazującego na celowość jej stosowania. Sędziowie, na wniosek NSZZ Solidarność zbadali zgodność z Konstytucją przepisu ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, który dopuszcza możliwość pracy w wymiarze 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo tylko po uzyskaniu przez niepełnosprawnego zaświadczenia lekarza przeprowadzającego badania profilaktyczne lub sprawującego nad nim opiekę. Dotyczy to wszystkich osób ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Jeżeli niepełnosprawny pracownik nie otrzymał takiego zaświadczenia, wówczas świadczył pracę w normalnym wymiarze 8 godzin dziennie i 40 godzin tygodniowo.

Trybunał Konstytucyjny uznał, że przepis uzależniający korzystanie ze skróconego czasu pracy od uzyskania zaświadczenia lekarskiego o celowości stosowania skróconej normy czasu pracy, jest niezgodny z Konstytucją. Trybunał wskazał, że osoby niepełnosprawne nie mogą być traktowane jednakowo z pracownikami sprawnymi a tak się stało poprzez ustanowienie 8 i 40-godzinnej normy czasu ich pracy. Zdaniem Trybunału to jest niezgodne z zasadą sprawiedliwości społecznej zawartej w art. 2 Konstytucji.

- Powrót do skróconej normy czasu pracy utrudni aktywizację zawodową osób niepełnosprawnych i ułatwianie im wejścia na rynek pracy. W Polsce aktywnych zawodowo jest ok. 17 proc. wszystkich osób niepełnosprawnych. To niewiele, porównując średnią europejską, która wynosi ponad 50 proc. Jednak nadal sztywne przepisy związane z ich zatrudnianiem, w tym zakaz pracy w porze nocnej i godzinach nadliczbowych sprawiają, że osoby niepełnosprawne nie są pracownikami atrakcyjnymi. Sytuację jeszcze pogorszy powrót do siedmiogodzinnej normy czasu pracy – mówi Ewelina Pietrzak, ekspertka Konfederacji Lewiatan.

Ponadto w orzeczeniu, wskazano na naruszenie zasady zaufania obywatela do państwa i prawa w kontekście osób niepełnosprawnych z umiarkowanym i znacznym stopniem niepełnosprawności, które były zatrudnione w dniu wejścia w życie przepisów o 8 i 40-godzinnej normie czasu pracy i wobec których ta norma miała natychmiastowe zastosowanie.