Eli Barbur wydał książkę

„Właśnie Izrael” - to książka której dominującym tematem jest problematyka współczesnego Izraela, konflikt palestyński i walka z terroryzmem. Wiele wątków opartych jest na osobistych przeżyciach autora, człowieka od dawna mieszkającego w Izraelu.

„Izraela jest sporo, ale przedstawionego chyba inaczej niż to jest przyjęte w mediach czy różnego rodzaju przewodnikach lub opracowaniach. Chodziło o to, żeby pokazać ten kraj „od środka” - w sposób możliwie zwyczajny i bezpośredni - ale też „od zewnątrz”, oglądanego chłodnym okiem dziennikarza. Chcieliśmy przy tym w miarę możności „unormalnić” jakoś ten temat, który w Polsce, z różnych powodów, budzi wiele emocji, a w każdym razie nie jest traktowany obojętnie. Warto sobie uświadomić, że Izrael - z tym całym konfliktem bliskowschodnim, bardzo ostatnio zbliżył się do Europy, a więc i do Polski. Z Tel Awiwu na Cypr, który jest częścią UE leci się awionetką najwyżej pół godziny” – mówi Wirtualnemedia.pl Eli Barbur.

Osobny rozdział poświęcony jest mediom.

„Media w Izraelu są naprawdę dziedziną fascynującą. Wynika to zarówno ze specyfiki tego niesamowitego „tygla narodów”, jak i niezwykłej intensywności wydarzeń. Nie przypadkiem jest to kraj, gdzie stale akredytowanych jest najwięcej korespondentów zagranicznych. Omawiamy zarówno gazety ogólnokrajowe, jak i obcojęzyczne, na przykład rosyjskie”.

„Rozmawiamy o mediach elektronicznych, trzech głównych kanałach tv, serwisach informacyjnych, kablówkach, działającym od lat radiu wojskowym, rozgłośniach pirackich i religijnych... Osobnym tematem jest ukształtowany w ostatnich latach specjalny sposób relacjonowania zamachów terrorystycznych” – komentuje Barbur.

„Przede wszystkim ta książka ma się dobrze czytać i dawać w miarę pełny obraz małego kraiku w oku cyklonu. „Pełny obraz” w naszym zamierzeniu miał oznaczać zarówno doraźność, jak i perspektywę wstecz i do przodu. Myślę, że w ogóle nie zaproponowałbym Krzyśkowi Urbańskiemu zrobienia tej książki, gdybym nie czuł, że jest jakaś luka, którą trzeba wypełnić. Przy tym wszystkim trzeba było dużo mówić o wojnie i terrorze, a tego tematu ludzie przeważnie maja już potąd... Od samego początku traktowaliśmy tę robotę, jako bardzo poważne wyzwanie dziennikarskie”.

Książka jest wzbogacona wkładkami zdjęciowymi. Przyda się ludziom odwiedzającym Izrael, znającym jednak ten kraj jedynie z przewodników po Ziemi Świętej, rutynowych wydawnictw turystycznych czy doraźnych, wyrywkowych relacji dziennikarskich.

Eli Barbur (ur. 1948 w Paryżu) jest pisarzem i dziennikarzem. Dzieciństwo i młodość spędził w Warszawie, po Marcu ’68 wyjechał do Kopenhagi, skąd parę lat później przeniósł się na stałe do Tel Awiwu. Po roku 1989 rozpoczął współpracę z mediami polskimi: Programem Trzecim PR, Radiem Zet, „Wprost”, „Gazetą Wyborczą” i wieloma innymi. Od połowy lat 90. jest stałym korespondentem radia RMF FM na Bliskim Wschodzie. Opublikował m.in. powieść „Grupy na wolnym powietrzu” (1999); tom opowiadań „Ten za nim” (1996), zbiór reportaży „Wzgórza krzyku” (1998), a ostatnio powieść „Strefa Ejlat” (2005).

Krzysztof Urbański (ur. 1956 w Warszawie). Z wykształcenia polonista, był także fotografikiem. Pracę w mediach rozpoczął po upadku PRL – najpierw w „Super Expressie” (od pierwszego roku jego istnienia), potem w „Gazecie Prawnej”, obecnie w dziale nauki „Rzeczpospolitej”. Jego wywiady ukazywały się m.in. w dodatku Plus-Minus i w Magazynie „Rzeczpospolitej”. Podczas prawie rocznego pobytu w Izraelu w 1991 roku gruntownie poznał kraj.