Dziennikarze „Głosu Wielkopolskiego” odpowiadają ws. mobbingu: jeden żenujący żart, inne zarzuty krzywdzące

Cieszy mnie glos red. Kazmierczaka. Dlaczego bardziej sie do niego przychylam niz do grupy 35 pracownikow? Bo odwazyl sie sam, glosno powiedziec o swoich niepokojach i obawach. To zdecydowanie trudniejsze niz dzialanie grupowe.
Pamietam tez wesolosc z relacji dotyczacych spolecznosci lgbt, ktore ja jako dziennikarka zajmujaca sie ta tematyka opisywalam. Pamietam takze, ze incydenty dotyczyly kilku osob, ktore nie dorosly zdaje sie do zmian spolecznych. Wiekszosc dziennikarzy i redaktorow zawsze kierowala sie wyczuciem, kultura osobista i zwykla przyzwoitoscia.
To fajny zespol, tylko czasem jak kazdy popelnia błędy.

Praca w mediach i show-biznesie jest dla ludzi z mocnymi charakterami. Powód? Wyniku pracy pod presją czasu, ogromnym stresem i ciągłym udowadnianiem sobie, że jestem najlepszy prowadzi do agresji, depresji, frustracji. Aby nie zwariować człowiek odreagowuje w sposób nieracjonalny. To system pracy w jakim pracujemy jest powodem naszych destrukcyjnych myśli i zachowań.
Sam w redakcji pracowałem z gejem. Wszyscy traktowali go jak jajko aby tylko nie posądził nas o homofobię, a sam był taką szują i "kablem" że głowa boli.

Prawda jest taka, że Kazmierczak milczał, choć widział zdjęcie i nie reagował. A nagle się oburzył. Nikt tu nie wspomina, że od dawna Krzysztof jest na zwolnieniu lekarskim, o wszystkim tylko słyszał, a poza tym jest na okresie wypowiedzenia z Głosu. Przypadek?