Jaka jest najlepsza forma opodatkowania? Jaka skala podatkowa na 2014 r.?

Skala podatkowa może być korzystna nawet dla przedsiębiorcy, którego dochody znacznie przekraczają pierwszy próg podatkowy - pod warunkiem jednak, że korzysta z preferencyjnych form rozliczenia z fiskusem i ulg podatkowych. Dzięki temu może obniżyć podatek o kilka tysięcy złotych.

Przedsiębiorcy mają jeszcze kilkanaście dni na przeanalizowanie, czy stosowany przez nich sposób rozliczenia z fiskusem jest dla nich najkorzystniejszy. Ewentualnej zmiany formy opodatkowania muszą dokonać do 20 stycznia. Dla osób prowadzących działalność gospodarczą przewidziano cztery sposoby rozliczania podatków: skalę podatkową (stawki 18% i 32%), podatek liniowy (19%), ryczałt i kartę podatkową. Nie oznacza to jednak, że każdy z nich jest dostępny dla wszystkich przedsiębiorców – w wielu przypadkach decydujący będzie na przykład rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej.

Wspólne rozliczenie tylko na skali
Ta forma opodatkowania jest dostępna dla wszystkich przedsiębiorców i pod jednym względem wyjątkowa. Tylko w przypadku skali podatkowej przedsiębiorca może skorzystać z preferencyjnego, zazwyczaj bardzo korzystnego pod względem podatkowym, rozliczenia ze współmałżonkiem lub samotnie wychowywanym dzieckiem. Poza tym skala podatkowa jako jedyna pozwala na skorzystanie z wszystkich przewidzianych ustawą ulg podatkowych, w tym atrakcyjnej ulgi na dzieci (niedostępnej na przykład dla „ryczałtowców”).
Przy skali podatkowej przedsiębiorca może odliczać od przychodu koszty jego uzyskania, obniżając tym samym podstawę opodatkowania, a w efekcie – podatek (przy czym taką samą możliwość daje podatek liniowy).

Skala podatkowa na 2014 r.

Podstawa obliczenia podatku Podatek

	do 85 528 zł	18% minus kwota zmniejszająca podatek 556,02 zł
ponad 85 528 zł		14 839,02 zł plus 32% nadwyżki ponad 85 528 zł

Skala podatkowa jest progresywną formą opodatkowania – niższą, 18-proc. stawkę podatku stosuje się do dochodu nieprzekraczającego 85 528 złotych. Powyżej tej kwoty podatki należy płacić według wyższej, 32-proc. stawki (od kwoty nadwyżki ponad 85 528 zł). Aby zatem nie przekroczyć pierwszego progu podatkowego, średniomiesięczny dochód netto przedsiębiorcy (przychód pomniejszony o koszty uzyskania przychodu i składki na ubezpieczenia społeczne) nie powinien przekroczyć ok. 7 tys. złotych. Inaczej będzie jednak w sytuacji, gdy przedsiębiorca zarabia co prawda średniomiesięcznie dużo więcej, ale jednocześnie jego współmałżonek nie pracuje zawodowo lub osiąga nieznacznie dochody. Wtedy, dzięki możliwości wspólnego rozliczenia ze współmałżonkiem – opcji dostępnej, przypomnijmy jeszcze raz, tylko dla osób rozliczających się z fiskusem według skali podatkowej – jest szansa, że nie „wejdzie” w drugi próg mimo wysokich zarobków. Załóżmy, że roczny dochód netto przedsiębiorcy wynosi 140 tys. zł. Gdyby rozliczał się według skali, ale nie korzystał z preferencyjnego rozliczenia ze współmałżonkiem, jego roczny podatek wyniósłby aż 32 270 zł (w takiej sytuacji bardziej opłacałby mu się 19-proc. podatek liniowy, który dla takiego samego rocznego dochodu wyniósłby 26 600 zł). Jeśli jednak przedsiębiorca na skali rozliczyłby się z nie osiągającym dochodów współmałżonkiem, roczny podatek wyniósłby już 24 088 zł (w każdym przypadku nie uwzględniliśmy w wyliczeniach odliczanej od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne). Gdyby dodatkowo przedsiębiorca na skali miał na przykład dwójkę dzieci, jego podatek byłby niższy o kolejne ponad 2 tys. zł.

Przedsiębiorca, który rozlicza się z fiskusem za pomocą skali podatkowej, zobowiązany jest do prowadzenia dokumentacji w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów (chyba że jego przychody przekroczą w ciągu roku równowartość 1 mln 200 tys. euro – wtedy zamiast KPiR należy prowadzić księgi rachunkowe). Oznacza to zazwyczaj konieczność skorzystania z usług księgowej, ale wydatki związane z prowadzeniem księgowości zalicza się w koszty uzyskania przychodów.

Przedsiębiorca na skali jest zobowiązany do obliczania cyklicznych zaliczek na podatek dochodowy, zazwyczaj comiesięcznych, ale jeśli tzw. małym podatnikiem (jego przychody ze sprzedaży wraz z podatkiem VAT nie przekraczają w jednym roku równowartości 1 mln 200 tys. euro lub gdy rozpoczyna działalność), może płaci je co kwartał. Ma także prawo do innej ulgowej formy opłacania podatku, tzw. zaliczek uproszczonych (co miesiąc płaci się stałą zaliczkę, niezależną od osiągniętego w tym czasie dochodu, która wynosi 1/12 podatku dochodowego od dochodu wykazanego w zeznaniu złożonym w poprzednim roku).

Agata Szymborska-Sutton, Tax Care