Koszty sponsoringu sportowego a podatek dochodowy

Jak prawo definiuje sponsoring?

Umowa sponsoringu stanowi umowę nienazwaną, nieuregulowaną w przepisach prawa, zawieraną na podstawie art. 3531 Kodeksu cywilnego, w ramach zasady swobody umów. Ustawy podatkowe nie zawierają własnych definicji pojęcia sponsoring. Próby zdefiniowania tego terminu podjął się m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 17.7.2015 r. (znak IBPB-1-3/4510-28/15/AW) wskazując, że stanowi on „jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty.”

Wydatki na działalność reklamową i popularyzującą przedsiębiorcę, do której sprowadza się sponsoring, spełniają przesłanki celowości wynikające z art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP. Dzięki temu, środki pieniężne przekazane w celu wsparcia działalności sponsorowanego mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.  

Dopuszczalność pełnego rozliczenia w kosztach podatkowych poniesionych wydatków dotyczy tylko tzw. sponsoringu właściwego, a zatem tych przypadków, w których umowa sponsoringu przewiduje ekwiwalentność wzajemnych świadczeń stron. Natomiast w sytuacji, w której obustronne świadczenia sponsora i podmiotu sponsorowanego nie miałyby równej wartości, wydatki poczynione przez sponsora mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jedynie do wysokości otrzymanych w zamian świadczeń o charakterze reklamowym. W pozostałej części powinny być traktowane jak darowizna, co wyklucza zaliczenie ich do kosztów podatkowych na gruncie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o PDOP. Wartość wzajemnych świadczeń stron powinna zatem zostać określona w umowie i odpowiadać wartościom rynkowym.

Co sponsor zaliczy do kosztów podatkowych?

Podatnik, dla osiągnięcia zamierzonego celu powinien zwrócić szczególną uwagę na ustalenie takich świadczeń promocyjno-reklamowych, które pozwolą na rozliczenie kosztów podatkowych. Organy podatkowe zgadzają się na zaliczenie do kosztów podatkowych wynagrodzenia wypłaconego w ramach umowy sponsoringu, jeżeli w zamian za nie sponsor uzyskuje takie świadczenia, jak umieszczenie w widocznym miejscu logo bądź banerów reklamowych sponsora, emitowanie spotów audiowizualnych reklamujących sponsora, zamieszczanie informacji o sponsorze na stronie internetowej sponsorowanego, uzyskanie prawa do ekspozycji materiałów reklamowych sponsora na organizowanym wydarzeniu sportowym, wykorzystanie wizerunku zawodników w działaniach promocyjnych sponsora (por. interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9.5.2018 r., znak 0114-KDIP2-1.4010.71.2018.3.AJ i Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17.7.2015 r., znak IBPB-1-3/4510-28/15/AW). Ponadto dla celów dowodowych, sponsor powinien posiadać dokumentację potwierdzającą faktyczne wykonanie usług reklamowych, w formie i w środkach uzależnionych od przyjętego przez strony zakresu usługi oraz sposobu realizacji działań promocyjnych (np. poprzez gromadzenie dokumentacji zdjęciowej, korespondencji, ulotek, zapisu wyglądu witryny internetowej sponsorowanego).

Warto zauważyć, że podatnik nie będzie uprawniony do rozliczenia kosztów podatkowych, jeżeli w zamian za przekazane środki pieniężne otrzyma świadczenie, którego celem jest budowanie wizerunku w sposób mający znamiona reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP. W kosztach podatkowych finansujący nie będzie zatem mógł rozliczyć tych wydatków poniesionych na rzecz klubu sportowego, w zamian za które uzyskuje np. możliwość korzystania z loży VIP w hali sportowej, nawet jeżeli umieści w niej materiały reklamowe (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7.2.2018 r., znak 0115-KDIT2-3.4010.358.2017.1.MK).

Aleksandra Kołc, kierownik zespołu podatków bezpośrednich w ECDDP Sp. z o.o. / Grupa ECDP