W Europie działa 11,4 tys. stacji telewizyjnych. 41 proc. dostępnych za darmo, 91 proc. prywatnych (raport)

Edycja 2019 przygotowanego przez Europejskie Obserwatorium Audiowizualne raportu „Supply of audiovisual media services in Europe MAVISE insights” dotyczy w sumie 42 państw z bazy MAVISE, w tym 41 z Europy (28 należących do Unii Europejskiej, Albania, Armenia, Bośnia i Hercegowina, Gruzja, Islandia, Liechtenstein, Czarnogóra, Macedonia Północna, Norwegia, Serbia, Rosja, Szwajcaria, Turcja) oraz Maroka.

Z raportu wynika, że na koniec 2019 roku w krajach MAVISE dostępnych było 11 418 kanałów telewizyjnych (z czego 4 757 to kanały lokalne) oraz 3 069 usług on-demand (1 832 - usługi catch-up TV, 1040 - usługi płatne pay-on-demand, 197 - usługi darmowe free on-demand).

Nie licząc kanałów lokalnych, na koniec zeszłego roku w krajach MAVISE funkcjonowało 6 420 krajowych i międzynarodowych kanałów telewizyjnych, z których 4 657 miało swoją siedzibę w UE, 1 748 w pozostałych europejskich krajach, a 15 w Maroku.

Tylko 7,5 proc. to stacje nadawców publicznych, podczas gdy 91,5 proc. należy do firm prywatnych. Ok. 29 proc. nadaje w jakości HD, a 32 proc. oferuje usługę catch-up TV.

Liczba udzielonych koncesji na nadawanie dla 6 420 aktywnych kanałów telewizyjnych w krajach MAVISE na koniec zeszłego roku wyniosła 5 496, z czego 3 831 wydano dla 4 657 kanałów z samej UE.

Jeśli chodzi o usługi pay-on-demand, na koniec 2019 roku w krajach MAVISE funkcjonowało ich 1 011, w tym 919 w krajach UE i 3 w Maroku. Jedynie 2 proc. z nich należało do nadawców publicznych.

W Wielkiej Brytanii działa 22 proc. wszystkich europejskich kanałów

W Polsce na koniec ubiegłego roku mieliśmy 116 kanałów telewizyjnych i 24 usługi pay-on-demand. W UE zdecydowanym liderem pod tym względem była Wielka Brytania (odpowiednio 1 026 i 237).

21 proc. kanałów telewizyjnych dostępnych na koniec 2019 roku w krajach MAVISE stanowiły stacje ogólnotematyczne. 13 proc. to stacje filmowo-serialowe, 12 proc. - sportowe, 11 proc. - rozrywkowe, 7 proc. - muzyczne, a 6 proc. - dziecięce. W przypadku usług pay-on-demand dominowały filmy i seriale (62 proc.).

41 proc. kanałów dostępna bezpłatnie

Na koniec zeszłego roku 21 proc. kanałów telewizyjnych w krajach MAVISE było dostępnych za pośrednictwem naziemnej telewizji cyfrowej. Reszta była dostępna u operatorów telewizji kablowej, satelitarnej i IPTV.

Za darmo można było oglądać 41 proc. kanałów, podczas gdy 59 proc. stanowiły kanały płatne.

W przypadku pay-on-demand, dominującym modelem biznesowym, odpowiadającym za 59 proc. tego typu usług, był SVOD (subskrypcja wideo na żądanie). Pozostałe 41 proc. zaliczono do kategorii TVOD (transactional video-on-demand).

Z raportu Europejskiego Obserwatorium Audiowizualnego wynika także, że ponad jedna piąta wszystkich kanałów telewizyjnych (21 proc.; n=993) i niemal połowa usług pay-on-demand (47 proc.; n=434) z siedzibą w Unii Europejskiej, była w 2019 roku kierowana na inne rynki UE. W obu przypadkach najwięcej z nich pochodziło z Wielkiej Brytanii.