Wirtualne Media

Za każdym razem, gdy wykonujemy jakiekolwiek działania, to tym, co nas do tego popycha jest motywacja. To ona jest odpowiedzialna za rozpoczynanie, kontynuowanie oraz kończenie aktywności. Aby zrobić coś od początku do końca potrzebne nam są pewne ilości motywacji.

O motywacji można myśleć jako o motorze do działania czy też rodzaju paliwa, które nas napędza. Motywacja wzbudza działanie po to, abyśmy mogli uzyskać coś, co jest nam niezbędne do życia, np. zdobyć pokarm. Ciekawsze jest jednak, co takiego się dzieje, że angażujemy się w wybrane czynności wtedy, gdy mamy wszystko, co nam potrzeba. Stawiamy sobie pewne cele i zadania. Chcemy osiągnąć stan lepszy od obecnego. Jednak droga od chęci do rozpoczęcia działania bywa długa, a jeszcze dłuższa do jego ukończenia. Pokus na drodze do celu jest dużo. Angażowanie się w zaplanowane działanie nieraz wymaga od nas dużego wysiłku i rezygnacji z pewnych przyjemności. Do osiągnięcia celu końcowego jest niezbędna motywacja.
Motywacja jest ściśle związana z zasobami energetycznymi i poznawczymi. Są one konieczne do realizowania planów. Jednak ich źródło niestety nie jest nieskończone. Może się wyczerpać. W jaki sposób można je odnowić?
Podstawowe rozróżnienie jakiego możemy dokonać to podział na motywację zewnętrzną i wewnętrzną. Motywacja zewnętrzna to ta, która jest związana z gratyfikacją za wykonanie zadania. To system kar i nagród. Robimy coś, aby uzyskać nagrodę lub też dlatego, że obawiamy się przykrych konsekwencji. Motywacja wewnętrzna to ta, która związana jest z samym działaniem. Jej źródłem jest przyjemność, jaka płynie z angażowania się w daną czynność. Możemy działać napędzani przez oba rodzaje motywacji. Czy któraś z motywacji jest lepsza, ponieważ działanie pod jej wpływem jest efektywniejsze? Co może zwiększyć naszą skuteczność i wzmocnić motywację? I przeciwnie, co może osłabić motywację?

Bibliografia:
Strelau, J., Doliński, D. (2008). Psychologia. Podręcznik akademicki, t1, Gdańsk: GWP.