Obecnie firmy podejmują decyzje o zakupie prezentów dla pracowników z okazji zbliżających się świąt Bożego Narodzenia. Popularnością cieszą się karty przedpłacone, które są atrakcyjną nagrodą dla pracowników oraz ich dzieci. A pracodawcy zyskują spore oszczędności, zwłaszcza natury podatkowej. Wartość kart przedpłaconych jest wolna od PIT do 380 zł w roku podatkowym, jeśli zakup zostanie sfinansowany z ZFŚS.
Odliczenie od przychodu
Jeśli zakład pracy postanowi zakupić karty przedpłacone dla zatrudnionych osób, będzie miał prawo uwzględnić ich wartość w kosztach uzyskania przychodów. Zasada ta dotyczy osób zatrudnionych zarówno na umowę o pracę, jak i umowę zlecenia. Zgodnie z obowiązującymi przepisami – zarówno ustawy o PIT, jak i CIT – do kosztów uzyskania przychodów podatnik może zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostaną prawidłowo udokumentowane, z wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niemogące pomniejszyć przychodów przedsiębiorcy. Zasady te mają także zastosowanie do wydatków ponoszonych przez pracodawców na karty dla pracowników, np. na karty podarunkowe. Formalne rozliczenie zakupu takich kart będzie jednak uzależnione od źródła ich finansowania. Pracodawca ma do wyboru dwie opcje: środki obrotowe lub te z ZFŚS.
Środki obrotowe
Wydatki finansowane ze środków obrotowych najłatwiej rozliczyć. Każda wydana z nich suma będzie kosztem podatkowym, jeśli zostaną spełnione ustawowe warunki. Ustawodawca podatkowy pozwala bowiem zaliczyć wydatek do kosztów, jeśli:
– ma on związek z przychodem lub zabezpieczeniem źródła przychodu,
– zostanie faktycznie poniesiony,
– jest właściwie udokumentowany.
Środki socjalne
Gdy pracodawca zdecyduje się ufundować prezenty dla pracowników ze środków funduszu socjalnego, będzie musiał pamiętać o podstawowej zasadzie: wartość kart przydzielona zatrudnionej w firmie osobie musi zostać ustalona na podstawie kryterium socjalnego, np. sytuacji finansowej w rodzinie. Nie można wszystkim pracownikom podarować kart na święta o jednakowej wartości, np. 200 zł. Gdyby tak się stało, fiskus w przypadku kontroli zakwestionuje taki wydatek i każe go opodatkować jako przychód ze stosunku pracy, nawet jeśli będzie się on mieścił w ustawowym limicie 380 zł.
